top of page
Zoeken
dave03552

Waarom leerkrachten terug fier mogen worden op hun beroep!(en een eerste stap ernaartoe)

Bijgewerkt op: 29 jun. 2021

Ziedaar de twee maanden verlof zijn er weer... het is een open deur intrappen. Maar hoewel er al eens smalend wordt gedaan over het aantal verlofdagen van leerkrachten, blijkt toch dat er eigenlijk vanuit de bevolking veel waardering is voor het beroep van leerkracht. En toch percipiëren leerkrachten dat niet zo. Hoe zou dat komen?

Ik heb er zo mijn persoonlijk idee over en dat wil ik in deze post kort uit de doeken doen.


Om te beginnen is er anno 2021 wat mis met de onderwijstijd op zich. We verwachten dat leerlingen 7 blokken van 50 minuten zich concentreren, stilzitten en luisteren. Mijns inziens is dit te lang, ook voor leerkrachten. Want zij zijn tussendoor nog aan het verbeteren, kopiëren, taken aan het maken, zaken aan het voorbereiden voor het leerplan ICT of het gemeenschappelijk funderend leerplan, leerlingen aan het bespreken of aan het voorthelpen met het één of het ander en ga zo maar door. En dit werkje is hoegenaamd nog niet gedaan als ze thuis komen, want ondertussen moeten er voor alle richtingen cursussen voorbereid worden in functie van de onderwijsvernieuwing. Vijftigers spreken mij aan dat ze het gevoel hebben terug een starter te zijn. Hun workload is groter dan ooit! En dat is natuurlijk niet motiverend.

De kennis in de maatschappij is door de komst van het internet veel toegankelijker geworden en aan de goesting om te leren is er al die tijd niets veranderd. De mens wil in de kern leren. Dat staat als een paal boven water. De aanbieders van (digitale) boeken rijzen dan ook als paddestoelen uit de grond. Aan kennis is er geen gebrek.

De nieuw gestemde eindtermen (minimumdoelen) kunnen dus naar mijn mening ook op een kortere tijd behaald worden als je leerlingen op een individuelere manier gaat begeleiden. De leerkracht bezit natuurlijk kennis maar vooral vaardigheden om zijn groepen leerlingen maximaal tot leren te krijgen. Deze groepen moeten beperkt blijven in grootte maar mogen wel gevarieerd zijn. Iedereen heeft namelijk zijn eigen talenten en interesses en dat is perfect zo. In plaats van in concurrentie te gaan met elkaar voor de punten kunnen ze elkaars facilitator zijn van leerprocessen.

Leerkrachten krijgen dan een ontzettend grote autonomie om met hun klassen te werken. Kinderen met problemen vangen zij als eerste op omdat ze de tijd kunnen maken om te verbinden met AL hun leerlingen. Zodoende is een zorgverhaal niet iets voor een zorgteam alleen maar een door intervisie gestuurd geheel waarbij er tijd gemaakt wordt door alle actoren om een probleem in zijn geheel aan te pakken. Voor die intervisie zou tijd kunnen gemaakt worden tijdens blokken 6 en 7. De overige tijd kan gaan naar voorgenoemde 'tijdrovers', want een inspectie wil natuurlijk wel een bewijs dat het merendeel van de doelen behaald zijn door alle leerlingen

Maar wat dan met de leerlingen in die tijd? Wel, zij kiezen op dat moment voor sport, kunst, muziek, allerlei zaken die zij heel graag doen maar waarvoor tot nu toe steeds de gezinstijd werd ingezet. Op deze manier komt er 's avonds dan ook weer tijd vrij om gewoon wat met het gezin samen te zijn, een spel te spelen, te praten enzovoort. We moeten 'gamen' niet bannen maar voor een stuk omarmen en afbakenen, samen, in gesprek met onze kinderen.

Vandaag is het zo dat een groot stuk van de opvoeding van kinderen/jongeren ligt bij de leerkracht, want buiten kennis overdracht moet er ook nog wat burgerzin bijgebracht worden, respect voor de medemens en voor materialen ingepeperd en ga zo maar verder.

Leerkrachten hebben het ook nodig om bevestigd te worden in wat ze doen (dat heeft trouwens iedereen nodig). We zouden daarom veel meer over het muurtje moeten gaan kijken bij elkaar in de klassen zodat we observeren en leren. Iedereen leerkrachtencoach dus!! Op deze manier gaan we de uitstroom van leerkrachten, burn-outs en schoolmoeheid danig inperken. Ik moet deze boodschap alleen nog even aan onze onderwijsminister kwijt kunnen. Als u dit leest, beste Ben Weyts, ziehier mijn mening, ze is volledig gratis.

Beste leerkracht, uw boot zit vol en de wijze waarop u deze bestuurt is bewonderenswaardig. Ik ben kei hard overtuigd van uw intrinsieke motivatie om leerkracht te zijn. Daarom bent u de beste m/v/x...voor de job.

Wat zou u ervan vinden als we dit nu eens wat trager gaan doen met meer tijd voor de leerling? Zou u dat fijn vinden? Ik denk dat ik het antwoord weet...


104 weergaven0 opmerkingen

コメント


bottom of page